Two Travellers,walking in the noonday sun,sought the shade of a widespreading tree to rest.
นักเดินทาง 2 คนที่กำลังเดินอยู่ท่ามกลางแสงแดดที่แผดเผาในตอนกลางวันมองหาร่มเงาของต้นไม้ที่แผ่กิ่งก้านสาขาเพื่อที่จะหยุดพัก
As they lay looking up among the pleasant leaves,they saw that it was a Plane Tree.
ในขณะที่พวกเขากำลังนั่งพัก พวกเขาก็เงยหน้ามองใบไม้ที่ที่สวยงามเหล่านั้นแล้วพบว่ามันคือต้นมะเดื่อนั่นเอง
"How useless is the Plane! said one of them."
“ต้นมะเดื่อพวกนี้ช่างไร้ประโยชน์เสียจริง” นักเดินทางกล่าว
"It bears no fruit whatever, and only serves to litter the ground with leaves."
“มันไม่ออกดอกออกผลหรืออะไรเลยนอกจากทำใบไม้ร่วงเต็มพื้นไปหมด”
"Ungrateful creatures!" said a voice from the Plane Tree.
“พวกเจ้านี่ช่างอกตัญญูเสียจริง” เสียงจากต้นมะเดื่อดังขึ้น
"You lie here in my cooling shade, and yet you say I am useless! Thus ungratefully, O Jupiter, do men receive their blessings!"
“พวกเจ้ากำลังนั่งอยู่ใต้ร่มเงาที่แสนบายของข้า แต่กลับบอกว่าข้าช่างไร้ประโยชน์! พวกเจ้านี่ช่างไม่สำนึกบุญคุณต่อสิ่งที่เจ้าได้รับเอาสียเลย!”
Our best blessings are often the least appreciated.
คนเรามักจะเห็นค่าสิ่งดีๆที่ตนเองได้รับเสมอ
ท่าสามารถตรวจสอบสถานะของสินค้าได้ทุกเวลา