A Heron was walking sedately along the bank of a stream, his eyes on the clear water, and his long neck and pointed bill ready to snap up a likely morsel for his breakfast.
นกกระสาตัวหนึ่ง เดินอย่างใจเย็นไปตามตลิ่งของแม่น้ำ ตาของมันจดจ้องอยู่ในลำธารสะอาดใส คอยาวๆและปากแหลมๆของมันพร้อมที่จะโฉบฉวยปลาเล็กๆสักตัวเป็นอาหารเช้า
The clear water swarmed with fish, but Master Heron was hard to please that morning.
ในลำธารใสมีฝูงปลาแหวกว่ายอยู่มากมาย แต่ถึงกระนั้น คุณชายนกกระสาก็ยังรู้สึกไม่พอใจกับเช้าวันนั้นแม้แต่น้อย
"No small fry for me," he said. "Such scanty fare is not fit for a Heron."
“ไม่มีลูกปลาเล็กๆให้ข้าได้กินเลย” มันกล่าว “อาหารน้อยขนาดนี้ไม่พอแม้แต่สำหรับนกกระสาสักตัว”
Now a fine young Perch swam near.
ทันใดนั้นก็มีปลาเพิร์ชตัวใหญ่ว่ายมาใกล้
"No indeed," said the Heron. "I wouldn't even trouble to open my beak for anything like that!"
“ไม่ ไม่มีทางเด็ดขาด” เจ้านกกระสากล่าว “ข้าจะไม่มีทางเปิดปากเพื่อกินอะไรแบบนี้แน่นอน!”
As the sun rose, the fish left the shallow water near the shore and swam below into the cool depths toward the middle.
เมื่อพระอาทิตย์โผล่พ้นขอบฟ้า ปลาทั้งหมดก็ว่ายจากน้ำตื้นด่ำดิ่งสู่น้ำลึกที่เย็นกว่ากลางลำธาร
The Heron saw no more fish, and very glad was he at last to breakfast on a tiny Snail.
เมื่อเจ้านกกระสาเห็นว่าไม่มีปลาอยู่แล้ว จึงรู้สึกดีใจที่อย่างน้อยมันจะได้กินหอยทากตัวเล็กๆเป็นอาหารเช้า
Do not be too hard to suit or you may have to be content with the worst or with nothing at all.
อย่าเรื่องมาก มิเช่นนั้นอาจจะต้องรับสภาพกับสิ่งที่เลวร้ายที่สุดหรือสิ่งที่หลุดมือไป
ท่าสามารถตรวจสอบสถานะของสินค้าได้ทุกเวลา