At a country fair there was a Buffoon who made all the people laugh by imitating the cries of various animals.
ที่งานแสดงของหมู่บ้าน มีตัวตลกคนหนึ่งที่เรียกเสียงหัวเราะจากทุกคนโดยการเลียนเสียงร้องของสัตว์นานาชนิด
He finished off by squeaking so like a pig that the spectators thought that he had a porker concealed about him.
เขาจบการแสดงด้วยการร้องอี๊ดๆเหมือนหมูจนผู้ชมทั้งหลายต่างสงสัยว่าเขาแอบซ่อนหมูเอาไว้หรือเปล่า
But a Countryman who stood by said: "Call that a pig s squeak! Nothing like it. You give me till tomorrow and I will show you what it's like.
แต่แล้วก็มีชาวบ้านคนหนึ่งลุกขึ้นแล้วพูดว่า “นั่นเรียกว่าเสียงร้องของหมูเหรอ! ไม่เห็นจะเหมือนเลยสักนิด รอดูนะ พรุ่งนี้ข้าจะแสดงให้เห็นว่าของจริงมันเป็นยังไง”
The audience laughed, but next day, sure enough, the Countryman appeared on the stage, and putting his head down squealed so hideously that the spectators hissed and threw stones at him to make him stop.
คนดูที่อยู่ตรงนั้นต่างพากันหัวเราะ แต่ในวันถัดมา ชาวบ้านคนนั้นก็มาปรากฏตัวบนเวที เขาก้มหัวลงพร้อมกับส่งเสียงแหลมๆร้องออกมาอย่างน่ารังเกียจ that the จนผู้ชมต่างไม่พอใจและเริ่มขว้างปาหินใส่เขาเพื่อให้เขาหยุด
"You fools!" he cried, "see what you have been hissing," and held up a little pig whose ear he had been pinching to make him utter the squeals.
“พวกโง่!” เขาร้องออกมา “ดูสิว่าพวกเจ้ากำลังไม่พอใจเรื่องอะไร” พร้อมกันนั้นเขาก็ชูลูกหมูตัวเล็กๆตัวหนึ่งที่ถูกเขาหยิกเข้าที่หูเพื่อให้มันส่งเสียงร้องออกมา
Men often applaud an imitation and hiss the real thing.
คนมักจะชื่นชมการเลียนแบบแต่ไม่พอใจในสิ่งที่เป็นความจริง
ท่าสามารถตรวจสอบสถานะของสินค้าได้ทุกเวลา