In a field one summer's day a Grasshopper was hopping about, chirping and singing to its heart's content.
วันหนึ่งในฤดูร้อน ตั๊กแตนตัวหนึ่งกระโดดอยู่ในทุ่งหญ้า พร้อมทั้งร้องเพลงอย่างสบายใจไปด้วย
An Ant passed by, bearing along with great toil an ear of corn he was taking to the nest.
มดตัวหนึ่งผ่านมา โดยกำลังแบกรวงข้าวโพดอย่างขะมักเขม้นไปที่รังของมัน
"Why not come and chat with me," said the Grasshopper, "Instead of toiling and moiling in that way?"
"ทำไมไม่มาคุยกับฉันหละ" ตั๊กแตนพูด "แทนที่จะทำงานหนักอย่างนั้น"
"I am helping to lay up food for the winter," said the Ant, "and recommend you to do the same."
"ฉันกำลังเก็บเสบียงสำหรับในฤดูหนาว" มดพูด "ฉันแนะนำให้เจ้าทำเหมือนกันนะ"
"Why bother about winter?" said the Grasshopper; we have got plenty of food at present."
"จะไปห่วงเรื่องหน้าหนาวทำไม" ตั๊กแตนพูด "เรามีอาหารมากมายตอนนี้"
But the Ant went on its way and continued its toil.
แต่มดก็ยังคงขนของอย่างขะมักเขม้นต่อไป
When the winter came the Grasshopper had no food and found itself dying of hunger, while it saw the ants distributing every day corn and grain from the stores they had collected in the summer.
เมื่อฤดูหนาวมาถึง ตั๊กแตนไม่มีอาหารและพบว่าตัวเองกำลังจะตายจากความหิว ในขณะที่มันเห็นมดแจกจ่ายข้าวโพดและเมล็ดข้าวที่เก็บมาจากหน้าร้อน
Then the Grasshopper knew:
ตั๊กแตนรู้ทันทีว่า:
It is best to prepare for the days of necessity.
การเตรียมพร้อมสำคัญที่สุด
ท่าสามารถตรวจสอบสถานะของสินค้าได้ทุกเวลา